Crying Suns

De art style is gelikt en smooth, het plot is scherp en de titel is edgy genoeg om door 5 gestapelde pakken boter te snijden...5 pakken roomboter uit de koelkast met een bot kindermes. Spendeer je sterrentranen en spring mee door deze review van Crying Suns.

Hmmm, blauw

SETTING
Je ontwaakt in een kloonvat. De multifunctionele mentaal bewuste robot Kaliban bevrijdt je en informeert dat het keizerrijk is gevallen en het jouw taak is om te...kijken wat er is gebeurd? Het rijk herstellen is niet eens de missie, een sterrenstelsel omvattend imperium is namelijk niet zo makkelijk gerestaureerd.

Die kaliban kan d’r wat van

Jij bent Ellys Idaho, hoogste admiraal van het rijk en al enkele decennia overleden of verdwenen. Je bent terug gebracht in een geheime installatie opgezet door keizer Oberon in het geval van een imperium brekend scenario, vooruitstrevend en duidelijk nodig. Je krijgt controle over een slagschip, je mag 2 officieren klonen en Kaliban zal je vergezellen. Althans, een versie van Kaliban, want ook hij wordt na elke RUD (rapid unplanned disassembly) weer geboot in een nieuwe unit. Prima grond en motivatie voor de roguelike mechanics, geen vereiste, maar ze worden zeer gewaardeerd.

GAMEPLAY
Je start telkens dus een run met een battleship (naar keuze) en officieren (naar keuze), start in een act (naar keuze) en werkt je door het spel en tevens plot heen. Elke act bestaat uit een groeiend aantal sectors (3 tot 5). Hoewel een boel verdieping en nuance te vinden is in random events, is het overkoepelende plot niet te missen. De gameplay zelf bestaat uit een paar onderdelen. Hoofdlijn is jouw positie op een sterrenkaart waar je van links naar rechts nodes kiest om vervolgens bij de baas van een sector te komen. Elke jump kost 1 Neo-N, elk sterrenstelsel krijg je de kans deze Neo-N van de zon te melken. Neo-N is schaars en waardevol en die zonnen melken voor geen centimeter. Misschien moet ik betere disstracks over hemellichamen schrijven, maar elk resultaat van >1 Neo-N is reden voor een dansje. Na enkele jumps worden eerdere nodes onbereikbaar omdat de vloten van de lokale warlord je achterna zitten en...dit is inderdaad gewoon FTL. Sure elke node heeft enkele subnodes waar je voor een extra sprong (en extra sterretranen) dingen kunt doen, maar dit biedt weinig extra strategische diepgang.

Beta Thaulk was het superieure systeem

Vervolgens heb je Events, deze vind je in 3 vormen: Dialoog, Missies, Vechterij. Dialoog is een kans voor uitdieping van de lore (10/10 big fan) en biedt random events waar specifieke officer skills blauwe opties bieden met beter (gegarandeerd?) resultaat. Rechtstreeks uit het FTL playbook for engaging events and engaging engagements. Ik wil echter benadrukken dat de world building, dialogen en interacties grotendeels goud zijn. Ook zijn de keuzes erg grijs (ja ook als ze blauw zijn, go figure) en je wordt actief ontmoedigd om de lokale onschuldige populatie te helpen.

Help je het schip gevuld met vluchtende kinderen? Giant zealot children are no joke

Missies bevinden zich op planeten en vereisen een officier en een groep commandos. Afhankelijk van het evenement en de skills van je officier kun je scrap verdienen, commandos kwijtraken en je officier laten verwonden. Commando’s zijn resources, officieren werken even hard(?) als ze kapot zijn en de meeste missies bieden absurde rewards in resources, wapens en officieren. Je komt echter vaak missies tegen waar je niet de juiste skills voor hebt. Het lijkt soms slim om die kleine kans voor acceptabele rewards te pakken, maar ervaring leert mij dat je dan onverhoopt je hele set commandos en de gezondheid van je officier verliest. Teleurstelling is z’n eigen beloning, maar niet een hele goede.

We need boots on the ground!

Vechtelarij uit zich in een gridbased mano a mano waar je ipv handen met battleships vecht. Battleships hebben wapens, maar de meeste interactie wordt uitgevoerd door squadrons. Deze verplaatsen zich over het grid en kunnen battleshipsystemen en hull beschadigen als je ze naast de andere mano positioneert. De wapens zelf richten zich ofwel op de squadrons, of doen direct damage aan systemen. De laadtijd is echter lang. Ik heb nog geen schip zien winnen met alleen maar lasers to the dome. Squadrons vind je in 4 smaakjes: Drones, Fighters, Frigates, Cruisers. Er is een beetje steen papier schaar gaande: Drones>Frigates>Fighters>Drones>etc (en Alles>Cruisers). Ook heeft je battleship invloed op je strategie. De “squadrons doen constant boem” boot is niet gebaat bij langzame frigates, maar wilt constant drones over de tegenstander heen kotsen. Verdrink ze in constant zelfreplicerende zelfmoorddrones en geniet van de chaos.

Er is wel eens wat chaos, maar er is ook een pauzeknop

Squadrons zijn in combat als ze naast elkaar staan en kunnen dan moeilijker manoeuvreren. Dat manoeuvreren is redelijk integraal, omdat een gesloopt squadron slechts 50% HP terug kan krijgen. Elk squadron repareert in je dock, gedurende die tijd kun je een vervangend squadron sturen. Mocht je squadron sterven ipv terugtrekken is dat dock enkele seconden buiten gebruik. Dit heeft een boel impact op de eb en vloed van de combat en maakt verdedigen en bewegingshinderende trucs erg nuttig. Afhankelijk van je battleship kun je maximaal 4 squadron en 4 weapon docks hebben, en vooral de squadron upgrades zijn erg duur.


UPGRADES
Oh ja upgrades, je boot en vloot moeten natuurlijk beter worden zodat je de groeiende intensiteit van evenementen kunt tacklen. Je kunt op elk moment je schip zelf upgraden (*KUCH* FTL *KUCH* *HATSJOE*), maar wapens, squadrons en modifiers kun je alleen in de juiste winkels kopen. Ook kun je hier je kapotte squadrons en officiers repareren. De modifiers bieden unieke functies, maar kijk uit voor de nonbos. Als jouw boot graag schiet op z’n eigen squadrons (dit is een ding), moet je niet denken dat het toevoegen van een Damage over Time debuff gaat helpen, deze sloopt namelijk weldegelijk je units.
Ook kunnen jouw officieren de relevante systemen van jouw boot bemannen. Hiervoor moet je wel support slots kopen en deze zijn vaak wat duur ten opzichte van de toegevoegde waarde.

Delta Oberhausen Majoris? Geef mij maar Beta Oberhausen Majoris.



Ook is er op elke sector een Omniforge te vinden waar je je squadrons kan upgraden voor Neo-N. Zoals je weet is Neo-N erg zeldzaam, maar soms is je Tier 3 fighter upgraden naar Tier 4 precies de DPS toedracht die je spelgenot naar nieuwe hoogtes kan tillen. Hierop plannen is integraal want stranden is branden (in tegenstelling tot FTL? Oh exact zoals in FTL, okay genoteerd).

PLOT
Het spel leunt erg op z’n schrijfwerk en mysterie, welke beiden meer dan onderhoudend zijn. Wat er precies gebeurd is in het imperium en hoe verschillende facties hiermee om zijn gegaan is uitermate boeiend. Elke act eindigt met z’n eigen baas en Idaho die vraagt waarom ze het imperium gesloopt hebben. Deze boss battles zijn niet onvergevend, maar ook niet makkelijk. Zonder extra squadrons en hull lopen ze over je heen als een gekleurd zebrapad.

De groeiende details en onthullingen in de latere acts maakten me extreem gelukkig. Niet te verwarren met blij want deze grijze apocalyptische setting kent alleen maar grijze conclusies. Het plot heeft wat scherpe randjes en plot-singularities, maar alle endings hadden hun eigen charme en ik genoot erg van de diepten waar het spel in wist te duiken. Ik was mentaal uitgedaagd en emotioneel geïnvesteerd. Goed beleg voor je broodje SF zegmaar.

OORDEEL
7,5/10 Als dit je ding is, is dit je ding

Previous
Previous

Jedi - Fallen Order

Next
Next

Mirror’s Edge