Jedi - Fallen Order

Okay dus in een galaxy far far away start iemand een war, maar wat hebben wij daar mee te maken?

INTRO
Ik ben niet de grootste Star Wars fan. Als kind heb ik de OG trilogy gekeken toen we op het huis van m’n oom en tante pasten en die vond ik spectaculair. The Phantom Menace deed het ook goed voor me, ik was helemaal de doelgroep. Podraces, Jarjar en Darth Maul zijn vet kicken enzo. Rond attack of the clones was ik niet echt de doelgroep meer en raakte de films het plot ook een beetje kwijt (plus mn broer vond het niet meer tof, dus ik ook niet!). De sequels zijn zn eigen misère. Daadwerkelijk een plan trekken voor een trilogie vervolg van een miljardenfranchise was natuurlijk wel erg veel gevraagd van een klein obscuur bedrijf als Disney...

Dat gezegd hebbende, recent wisten 2 SW shows me wel te activeren, Mandalorian (Seizoen 1/2, alles erna is onnodig) en het langzame, donkere en sublieme Andor. Ik vond mezelf in de unieke positie dat ik opeens zin had in meer Star Wars content. Te terughoudend om mezelf te branden aan een Obi wan show of solo film (hij heet Solo omdat ie graag alleen werkt, uitermate integrale karakteruitwerking), kwam ik op Steam bij Jedi Fallen order terecht, en wat een Jedi Fallen Order is het!

DE SPEL
Jedi Fallen Order is een third person action adventure met metroidvania trekjes en soulslite combat. Dat klinkt generiek als wat, maar je moet je ergens door laten inspireren, en waarom niet door een hele industrie. Okay gekkigheid, het spel kent 3 hoofdactiviteiten: Exposition, Exploration, and Execution.

Sfeer

Exposition

Het spel opent met Cal, rossige kerel op een scheepsberging op Bracca. Behendig manoevreer je je tussen de scheepswrakken via kabels, balken en alles wat niet lijkt op een normaal platform of pad. Samen met epic homeboy Prauf verlaat je op het nippertje afgesneden stukken star destroyer en waardeer je de overblijfselen van getemde Xwings. Wanneer zwaartekracht echter z’n tol eist en je Prauf redt met je lang verborgen force krachten, komt de ruimtegestapo direct aankloppen. De Jedi hunters zouden effectief jedi talkers kunnen heten op dit punt, maar dit trapt een enerverende ontsnapping af die oprecht imposante setpieces bevat (space trains!). Eenmaal ontsnapt (spoilers :( ) gaat Cal op queeste om de Jedi Order weer te ont-fallen. Dit doet hij door het pad van de enigmatische Jedi Eno Cordova te volgen. De cinematics in het spel zijn erg goed en het zijn er niet te veel. De karakters krijgen genoeg ruimte en hadden echt de kans om finaal op je zenuwen te gaan werken, maar dat is geheel niet aan de orde. En hoewel ik erg skeptisch was leefde ik uiteindelijk toch mee in deze niet echt bijzondere kijk op een al erg bekend wereldje.

Een schip voor in je space

Exploration

Kalkstenen kloven op Bogano, neergestorte schepen op Zeffo, Jungles en warcrimes op Kashyyk, er is een boel te verkennen en te vinden. Je loopt door Imperial bases, prachtige natuuromgevingen en serieus imposante ruines/tombes. Verkenning wordt gestuwd en beloond met cosmetische opties en force\health\stim upgrades. De locaties in het spel zijn gevarieerd en mooi, en je moet goed kijken om secrets te vinden. Dat mixt goed, geen pixelhunting en je mag vaak verbaasd rondkijken naar in wat voor een unieke setpiece je je nu weer bevind. Je unlockt skills terwijl je door het verhaal loopt, force krachten, hacking upgrades voor je minimaatje, betere rizz voor succes in de clubs, je kent het wel. Toch zijn de meeste secrets bij een eerste bezoek al te halen, iets wat ik zeeeer kan waarderen. Het spel telt 6 echte planeten. Ik heb elke planeet 2 of 3x bezocht, eenmaal voor het verhaal, eenmaal voor het vervolg en de upgrades, en sommige planeten nog een 3e keer voor de laatste ontbrekende goodies.

Wacht, waar bèn ik überhaupt?

De kaart is wat warrig, maar vertelt je precies waar je ontbrekende upgrades kan vinden. Hoewel ik het spel er 2x op heb betrapt dat de upgrade die ik op locatie A miste, alleen via locatie B te halen was, zonder duidelijke hints. Dan zoek je je rot op de verkeerde plek in de veronderstelling dat je iets mist. Mild frustrerend, maar heb ik zonder gene opgezocht. Je hoeft echt niet elke upgrade te halen, maar meer dan 0 is aan te raden. Nog een kleine klacht is dat sommige planeten een boel benenwerk vereisen, wanneer je dan gevonden hebt wat je zocht moet je dat hele pokke-eind weer terug naar je boot lopen. Ik respecteer de afwezigheid van quick travel compleet, maar een paar extra shortcuts (en het spel heeft een boel shortcuts) of extra vervoersopties hadden geholpen. Echte issues zijn het niet, Cal kan goed rennen en movement in het spel is zo soepel als een aal in honing en bevredigend als een scalp massage bij de kapper. Al met al is verkennen in dit spel een compleet genot door het gerichte leveldesign en de spectaculaire visuals.

Dit is een bal

Execution

Af en toe is het tijd voor een meningswisseling met daden, dus combat. Jedi Vallen Voordeur zit een beetje tussen zelda en dark souls in, en heeft een sterke focus op pareren. Block op het juiste moment en je haalt je tegenstander uit balans, of je kaatst hun projectielen terug naar ze. Vooral dat tweede is erg bevredigend. Light sabers zijn gewoon wel leuk, en lasers rondkaatsen terwijl de stormtroopers als bosjes om je heen vallen wordt nooit oud. Pareren in combat is iets meer een mix. Hoewel simpele (of logge) vijanden na 1 parry al omvallen, hebben iets meer elite stormtroopers al een balansbalk welke je eerst moet zien te trotseren. Na een paar parades en hakjes kun je vervolgens je gang gaan, maar dan moet je niet onderbroken worden. Dit uit zich in een goede back en forth met de bazen, die echt vereisen dat je correct aanvalt en blokt. Onvergeeflijk is het zeker niet en de check- en savepoints in het spel zijn overvloedig, maar het spel vereist wel dat je het vechtsysteem leert en respecteert, of je vind jezelf vaak in het laadscherm. 1 redelijk vroege bossfight trapte m’n kont dusdanig dat ik het spel mocht sluiten en het de volgende dag weer kon proberen. Toen ik beter oplette en reageerde ging het ook meteen beter, maar een beetje op de knopjes rammen en winnen is er niet bij. Op die ene piek na was de moeilijkheid erg consistent.

Wat er ook gebeurt, probeer niet gehakt te worden

Iets van een conclusie
Zoals uit de lovende kritiek hierboven al op te halen valt ben ik redelijk fan van dit tijdsverdrijfje. Het speelt soepel en gaf me precies de vibes en activiteit die ik wilde. Het verhaal was onderhoudend en zelfs best goed (in een Star Wars spel!) en het allerbelangrijkst, etterde niet zo lang door als deze review. Als je houdt van lichte metroidvanias, degelijk uitdagende maar soepele gameplay en goede visuals en vibes is dit een geen-breiner. Oh en op de valreep, die hele eindsequence van het spel, wanneer je dat laatste ding doet en die laatste mensen tegenkomt en een laatste fysieke interactie met ze hebt? Helemaal feest, big enjoy.

8,7/10 Als het goed is is het goed!